We kunnen stress zien als angst. Als we dit weten, wordt het eenvoudiger om de oorzaak van de stress te achterhalen. Angst voor verlies in het algemeen, en liefde, goedkeuring en geld in het bijzonder, is een veel voorkomende stressbron. Evenals angst voor verandering en angst om alleen te zijn.
Met de term ‘stress’ bedoelen we meestal een situatie waarin we het gevoel hebben méér te moeten dan we aankunnen. We hebben het gevoel overvraagd te worden. Het lichaam reageert hier onder andere op door het afweersysteem op een lager pitje te zetten en de bloeddruk, de bloedsuikerspiegel en de hartslag te verhogen. Bij stress is de intrinsieke motivatie (motivatie van binnenuit) ver te zoeken. We willen voldoen aan de verwachtingen van anderen. Want als dat niet lukt, wat dan…?
Het loslaten van angst en controledrang, vermindert de stress. Daaraan gekoppeld het accepteren van het gegeven dat het (prima) is zoals het is en dat je (prima) bent zoals je bent. En dat je feitelijk niets écht onder controle hebt. Dat laatste lijkt misschien eng, anderzijds lucht het op, als er vertrouwen is. We willen leven vanuit ontspanning, passie en vertrouwen, en niet ‘overleven’ vanuit angst. Als dat eerste blijkt te lukken, dan vraag je je af waarom je zo lang hebt vastgehouden aan je angsten en ‘verplichtingen’.
Vaak verandert er pas iets in ons leven wanneer stress een onhoudbare situatie is geworden. We krijgen bijvoorbeeld een burn-out en besluiten –in het meest gunstige geval- om het daarna helemaal anders te doen. Natuurlijk is het wenselijk om een burn-out vóór te zijn en al eerder zaken die niet goed voelen, los te laten. Bij dit loslaten hoort het vertrouwen dat de crisis nodig was om vooruitgang te brengen. Dat vertrouwen groeit met de ervaring. Zonder wrijving geen glans!
